West-Vlaanderen rukt uit

Klik hier om het volledige album te bekijken.

Werken tot de laatste minuut, bijna iemand moeten achterlaten op de luchthaven, bagageproblemen en meer dan 24u wakker blijven vooraleer je op je bestemming bent. Het zijn niet de ideale omstandigheden om je vakantie te starten, maar toch mochten we vorige donderdag zes lachende gezichtjes ontvangen.

Lichtjes vermoeid strompelden ze een voor een binnen: Tom, Bieke, Shari, Kevin, Sieska en Maarten. Voor ons was het toen al midden in de nacht, voor hen eigenlijk al opnieuw ochtend, maar dat hield niemand tegen om op een nuchtere maag een arsenaal hotdogs naar binnen te werken.  Gelukkig leven we tegenwoordig buiten en hebben we slechts een minimum aan beweegruimte nodig in ons huisje, want hun intrek zorgde meteen ook voor een veldslag aan reiskoffers en trekrugzakken.

Zodra wakker lokte een stralende zon ons al onmiddellijk naar het park Wilfried Laurier voor een heerlijke picknick en een plonsje in het open zwembad. Na de siesta pikten we de enige werkmens in het gezelschap op, zeulden we enkele kratten bier naar de top van de Mont Royal en zetten we samen het weekend in met een (verboden) aperitief tijdens de ondergaande zon.

Tijdens hun voorlopig laatste dag in Montreal maakte het zestal gebruik van onze gidskennis en trokken we samen op pad door de stad: de campus van Mc Gill University, de langste winkelstraat Rue St Catherine, het Quartier des Spectacles, Vieux Montreal en Vieux Port, we deden het allemaal te voet en hielden zelfs nog tijd over om een ijsje te eten, terrasje te doen, frisbee te werpen,  voetjes onder tafel te schuiven en ‘oooh’ te roepen tijdens de wekelijkse vuurwerkwedstrijd.

De dag nadien vertrokken onze gasten in ware maffiastijl met een Ford Expedition richting Canadese natuur. En wij? Wij klonken meermaals op ons 1-jaar-in-Canada-zijn! 

Feeling hot hot hot

Klik hier om het volledige album te bekijken.

Terwijl Belgie snakt naar wat zon, zoeken wij hier meer dan geregeld verkoeling op. Sinds mei genieten we van een zalige zomerzon met temperaturen tot 30 °C en meer. Afgelopen week steeg de gevoelstemperatuur zelfs tot 43 °C. En als we de weermannen mogen geloven, krijgen we 'nothing but sunshine' tot we huiswaarts keren. Wie zei ook alweer dat Canada een koud land is?

Montrealezen leven het liefst buiten in de zomer en dat merk je: zelfs na een drukke werkdag troept zowat iedereen samen in een park om er te eten, sporten of luieren. Als het even kan, zeulen ze zelfs zonder morren hun barbecuestel mee. Geen moeite blijft gespaard om volop te genieten van de zomerzon. 

Ook de stad draagt haar steentje bij om er een geslaagde zomer van te maken. Naast de wekelijkse Piknic Electronik kunnen muziekliefhebbers hun hart ophalen tijdens het International Festival de Jazz de Montreal of het Osheaga Festival. Liever wat rustiger? Dan kan je (gratis) een stadsfiets huren, relaxen op een van de vele reuzeligstoelen, kuieren of een terrasje doen in de gezellige avenues en boulevards, een marktje of braderie aandoen, muziek maken op een reuzeschommel in Downtown, een kano te water laten in Île de Boucherville, afkoelen onder de tientallen fonteinen in de stad, plonsen in de open zwembaden of een boek lezen op het strand van Île de Notre Dame. 

Je hoort het: we vervelen ons hier geen minuut. Het Canadese klimaat is inmiddels onze beste vriend: strenge winters met pakken sneeuw en hete zomers met zwoele temperaturen tot 's avonds laat. Zo willen we het elk jaar wel!

Cityhoppen in de States

Klik hier om het volledige album te bekijken.

Na bijna een jaar op Canadese bodem kunnen we de natuurparken die we bezocht hebben al lang niet meer op twee handen tellen. Tijd dus om het eens over een andere boeg te gooien en ons in het bruisende stadsleven te storten. De laatste experimenten in Brookhaven National Laboratory combineerden we voor de gelegenheid met een bezoekje aan Long Island, New York en Boston.

Naar de States vertrekken zonder gps, wegenkaart of gsm op zak mag behoorlijk zot lijken, maar voor Jelle is de rit ondertussen piece of cake. Onze enige hindernis was de grenscontrole: twee Belgische paspoorts en 1 Canadees exemplaar, een vrouw die op vakantie gaat zonder exacte terugkeerdatum en een man die naar een nucleair labo trekt om er te werken. Daar wilden ze toch even het fijne van weten. Uiteindelijk konden we pas na anderhalf uur onze weg vervolgen doorheen de oude jachtvelden van de Mohawk in de Adirondack en Catskill-gebergtes. Een stop bij IBM in het TJ Watson Research Centre was ditmaal niet nodig, waardoor we al snel via 'the Bronx' Long Island konden binnenrijden.

Eenmaal aangekomen in Brookhaven kon de werkvakantie pas echt van start gaan. Terwijl manlief enkele metingen opstartte, namen vrouw en kind hun intrek in een appartementje op de site. De dagen nadien zou Jelle 's nachts het gros van het labowerk organiseren zodat we 's middags tijdens een lang experiment samen het eiland konden verkennen.  We trokken onder meer naar de Fire Islands, waagden ons aan een duikje in Hampton Bays, gluurden binnen bij de rijke Amerikanen in 'the Fork' en gingen pootje baden in Wading River. Wie dacht dat New Yorkers nergens naartoe kunnen om de drukte te ontvluchten, heeft het dus verkeerd. Op amper een uurtje rijden van de metropool vertoef je in een oase van rust en zon.. veel zon!

Na een vijfdaagse marathon in het labo, waagden ook wij ons aan een oversteek naar de stad der steden. New York moet je 'beleven' om er een oordeel over te vellen, dus lieten we ons leiden door een rijkgevuld lijstje met must-do's. Relaxen in Central Park, shoppen in Fifth Avenue, staren naar Empire State en Flatiron, verdiepingen tellen in het Rockefeller Centre, de skyline bewonderen vanaf de Brooklyn Bridge, stil worden bij Ground Zero, Broadway bezoeken, het stadsleven aanschouwen vanaf de promenade op de High Line, een kijkje nemen op het altijd hectische Times Square, kuieren door de woonwijken van Greenwich Village, Chelsea, China town, Little Italy,... We deden het allemaal!

Op onze terugweg naar Montreal stond nog een bezoek aan Boston gepland. De stad staat bekend als de bakermat van de Amerikaanse geschiedenis en dat voel je. Achter elke hoek schuilt wel een historisch verhaal. Onze timing zat trouwens perfect, want we bezochten de stad op wat je de hoogmis van het patriotisme kan noemen: the 4th of July, ofte de verjaardag van de Amerikaanse onafhankelijkheid. Het groots vuurwerk bekeken we voor alle (baby-)veiligheid  wijselijk vanuit onze hotelkamer, maar we deden ons wel te goed aan vettige hamburgers en veel te grote softdrinkbekers. Kwestie van met een Amerikaans gevoel terug te keren naar Montreal...