Pitsstop in Mtl

Klik hier om het volledige album te bekijken.

‘Here are the keys. Parking lot 14.’ Veel meer info kregen Saartje en Brecht niet toen ze hun huurauto ophaalden in hartje Manhattan. Stress ten top, maar dat kon de pret niet deren. Na een fantastisch verblijf in de Big Apple maakten ze maar al te graag een ommetoer richting Montreal om ons te plezieren met een bezoekje, een barbecue, een pintje, nog een pintje, en ijsjes, veel ijsjes..

Brecht verdient alvast een medaille voor durf en stressbestendigheid, want niet iedereen doet het hem na om zich een weg te banen tussen de yellow cabs in Fifth Avenue en Broadway. Gelukkig straalt de Interstate 87 richting Montreal met zijn vrolijke bochtjes doorheen de Adirondack en Catskill Mountains niets dan rust uit, zodat het tweetal toch enigszins onbezweet hun intrede kon maken in onze thuishaven.

De laatste dagen van hun verblijf overzee waagden ze zich onder meer nog aan een klim op de Mont Royal, zalig nietsnutten aan het Lac aux Castors, pootjebaden in PN d’ Oka, een voettocht richting Vieux Montreal en een avondwandeling onder begeleiding van betogende studenten in onze wijk Le Plateau. Of Achilles zijn mama en papa gemist heeft, valt te betwijfelen. Er wachten hem immers een pak wehebbenjegemist-cadeautjes uit New York en Montreal.

Bezoek van oma en opa Sneppestraat

Klik hier om het volledige album te bekijken.

Terwijl de kinderen van de Inuit nog met de sneeuwscooter naar school worden gebracht, kunnen we in Montreal al van vroege zomerdagen genieten. Bart en Marleen lieten het zich alvast welgevallen en genoten de voorbije drie weken van een deugddoende vakantie in Oost-Canada.

Geen enkel ander land wordt alleen al bij het noemen van de naam spontaner in verband gebracht met het ideaalbeeld van ongerepte natuur, reusachtige meren, woeste rivieren en eindeloze bossen. Tel daarbij een kennismaking met je allereerste kleinkind en dan weet je waarom Bart ondanks de zweetpollekes toch met een brede glimlach van het vliegtuig stapte.

Het vertroetelen van kleine Mona stond uiteraard bovenaan hun must-do lijstje, maar ze namen ook uitgebreid de tijd om kennis te maken met onze tweede thuis. Zo lieten ze zich dopen onder het water van de Niagara Falls, voelden ze zich klein duimpje in Toronto, kwamen ze ogen te kort tijdens hun rit door de Thousand Islands, spanden ze hun kuiten bij een klim in PN Mont Tremblant en zorgde de zon voor een verbrande snoet in PN Mont Orford.

Tijdens het allereerste zomerse weekend – met temperaturen tot 27C – trokken we ook even met zn vijven op pad. Een prachtige route bracht ons naar PN de la Mauricie waar we betoverd werden door de ontluikende lente. Dat het park omschreven wordt als een waar kajakparadijs is niet overdreven. Het natuurpark telt maar liefst 150 meren die via adembenemende wandelpaden met elkaar verbonden zijn. Jelle had zich maar al te graag aan een eerste plonsje gewaagd, maar daarvoor was het water jammer genoeg nog net iets te koud. Een missie die hij met onze volgende bezoekers ongetwijfeld tot een goed einde zal brengen...