Deeltjes versnellen in de Big Apple

Klik hier om het volledige album te bekijken.

Even leek het erop dat de vloek over het vorige bezoek aan Brookhaven National Labs de experimentele campagne opnieuw van de baan zou vegen. Deze keer geen aardbeving of orkaan met bijhorende overstroming, maar wel een sneeuwstorm die onze plannen in de war kon sturen. Een goeie intensiteit fotonen zorgde gelukkig voor een sneeuwvrije route van Montreal richting New York en een geslaagde reeks experimenten aan het synchrotron.

Op 2 november (voor dag en dauw) vertrok Team Polytechnique richting Brookhaven National Labs om samen met Team IBM gedurende twee weken te overleven op vettige hamburgers, zeemzoete frisdrank, artificiële vruchtensmaken en een overdreven hoeveelheid sensatie aan het synchrotron. Vrouw en kind werden achtergelaten onder het mom: “alles voor de wetenschap.” Bij aankomst in het appartement troffen we een reeks oude Humo’s en Knacks aan van het vorige Belgische team, een ware zaligheid voor mensen die al lang geen Nederlandse lectuur in handen hebben gehad. De campagne was m.a.w. al goed ingezet. De apparatuur werd dan ook zo snel mogelijk gebruiksklaar gemaakt voor een intensieve meetsessie.

Zonder problemen waren de nacht-, dag-, en 24-uur shiften verdeeld onder de enthousiaste teams. Alles liep gesmeerd, tot de fotonenbundel ons een week later voor een dagje ontzegd werd wegens studies van de versneller. Que faire? Eens goed uitslapen zodat we genoeg energie hadden voor deel 2? No way, we trokken naar downtown New York en laadden onze batterijen op in het immer bonzende hart van de Big Apple. De tweede week experimenteren in de speeltuin voor grote jongens was op z’n minst even geslaagd. We keerden terug naar huis met piepkleine oogjes, een volle baard en een valies vol vuile was. De brede glimlach op onze gezichten terwijl we onze Tb aan data een ganse rit stevig vasthielden, verraadde dat het allemaal meer dan de moeite waard was geweest…

Een klein Seelke of een stoer Jelleke?

Denk je het antwoord op de vraag te kennen? Waag je dan aan een gokje en wie weet ontvang jij wel een verwenpakket met enkele Canadese specialiteiten bij onze thuiskomst.

Heb je extra tips nodig of geloof je in bakerpraatjes? Dan kunnen we alvast het volgende verklappen:

-       Seel heeft tot nog toe geen enkele keer boven de wc-pot gehangen.

-       De mama in spe heeft ’s nachts geen last van koude voeten en slaapt met het hoofd naar het Noorden gericht.

-       Hoewel Seel tot voor kort steevast de dag begon met een glas fruitsap, kan ze de geur nu amper verdragen.

-       Papa Jelle is sinds het nieuwtje ettelijke kilo’s vermagerd.

-       Boterhammen met choco en augurken staan voorlopig niet op het menu.

-       Seel staat ‘s nachts gemiddeld twee keer op om te plassen.

-       De bevallingsdatum is uitgerekend voor 8 maart 2012. Ter info: zowel mama als papa hebben die datum destijds aan hun laars gelapt. Zij hebben de wereld iets vroeger goeiedag gezegd.

Zeker van je voorgevoel? Vul dan hier de pronostiek in!

Je kan je nog bedenken tot eind november. Daarna drukken we het document definitief af.

Trick or Treat

Klik hier om het volledige album te bekijken.

Of je nu bankbediende, kassierster of taxichauffeur bent, op 31 oktober gaat zowat iedereen in Canada gekostumeerd naar het werk. Reden voor dit alles: Halloween!  In Europa is het naar onze bescheiden mening een opgefokt en commercieel gebeuren, maar hier is het een waar volksfeest voor jong en oud.

Hoewel we nooit de grootste fans zullen worden van verkleedfeestjes, moeten we toegeven dat het griezelgedoe perfect past in het huidige Canadese klimaat. De straten liggen momenteel bedolven onder een dik tapijt van rood-oranje blaadjes die van tijd tot tijd de lucht in vliegen door een plotse rukwind, de huizen worden verlicht door gigantische pompoenen en voor de griezelige soundtrack zorgt de loeiende wind. Bovendien laten de voortuintjes en etalages niets aan de verbeelding over: gigantische spinnenwebben, grafzerken, geraamtes, spoken, heksen in bomen verstopt, halve lijken links en rechts, ….  Je kan het zo gek niet bedenken of het is aanwezig!

Zowel jong als oud hollen pompoenen uit, verkleden zich en trekken op pad om snoep in te zamelen. Meer zelfs, zij die gewoon thuis blijven, bouwen hun leefruimte om tot een soort grafkelder met rookmachines en pruttelende heksenketels. Nog extremer? Dan doe je toch gewoon mee aan de zombie run! De langste winkelstraat van Montréal doet op dat moment dienst als decor voor een straatloop van gemummificeerde wezens. Een leuke manier om de eerste vrieskou te verbijten, maar wij lieten onze kostuums toch maar in de kast hangen..