Our house, in the middle of a street

Klik hier om het volledige album te bekijken.

Nu ons verhuisteam opnieuw voet op Belgische bodem heeft gezet, is het hoog tijd om hun kwalitatieve dienstverlening wereldwijd te promoten. Desmet & Wyseur Movement Team, het wordt een naam om te onthouden!

In ruil voor een paar flessen wijn krijg je een lift naar de plaatselijke Ikea (partysongs van de lokale Virgin Radio incluus), helpen ze je om een half uur voor sluitingstijd alle nodige spullen te verzamelen, dokteren ze een vernuftig systeem uit om alles veilig te vervoeren én krijg je een ingenieur ter beschikking om alles vakkundig in elkaar te knutselen. Dat de andere helper een paar vijzen overhoudt na de knutselactiviteit, laten we hier even buiten beschouwing.

Daarenboven zien ze erop toe dat alle kasten -  vooral de koelkast – nadien op een p(i)rofessionele manier gevuld worden. Gewapend met trekrugzak en reisvalies vallen ze maar al te graag de plaatselijke supermarkt binnen. Dat je alles in Amerikaanse hoeveelheden moet kopen, deert hen evenmin. Zonder morren keren ze huiswaarts met bidons fruitsap van 5 liter, flessen water van 4 liter, vlees verpakt per kilo, een zak rijst van 4 kg, pasta voor een half leger, een koffiezet, flessen wijn, bier (stella!) en alles om de avond te starten met een aperitief in ware pirouette-stijl!
Zorgen dat je huis een thuis wordt…  That’s what friends are for!

Wil je meer weten over de omgeving waar we wonen? Ga dan even op zoek naar afbeeldingen of info over de wijk 'Le Plateau' op het wereldwijde net. Onthou vooral dat onze straat aan de voet van de Mont Royal gelegen is en parallel loopt met de Rue St. Denis en de Boulevard St. Laurent. We zitten met andere woorden 'gesandwicht' tussen de twee meest bruisende straten wat gezellige cafeetjes, restaurants en leuke boetiekjes betreft. 

Gele briefkaarten zijn voortaan welkom op onderstaand adres:

Jelle en Seel Demeulemeester-Seynhaeve
4254 Avenue de l'Hôtel de Ville
H2W 2H4 Montréal (Québec)
Canada

Blitsbezoek orkaan Irene

Klik hier om het volledige album te bekijken.

"Hou ramen en deuren gesloten, haal een mondvoorraad voor 72 uur in huis en wees voorbereid op hevige rukwinden en felle regenbuien." Zo werd het blitsbezoek van de 'staart' van Irene in Montréal aangekondigd.

Dat het slechts een uitloper van de orkaan zou worden, stelde ons enigszins gerust. In New York hadden ze duidelijk overdreven, dus het zou hier ook wel zo'n vaart niet lopen. Een zondagse wandeling vechtend tegen de wind leek ons een beter plan dan bang afwachten wat Irene voor Québec in petto had. Een beetje overmoedig misschien, want eenmaal buiten bleek de wind toch behoorlijk fel en de regen nogal.. euh...nat. Onze wandeling bracht ons dan ook niet verder dan de supermarkt, waar we net als vele anderen vakkundig het water uit onze schoenen 'gegoten' hebben alvorens de winkel te betreden. Een gezellige boel daarbinnen, want het personeel van de winkel zag hun kans schoon om wat extra reclame te maken bij de aanwezige klanten. Warme hapjes, extra kortingsbonnen, een persoonlijke babbel met de klanten, .... Ze maken hier echt van elke situatie een feest! De wandeling was dan misschien van korte duur, maar 't was wel een unieke ervaring. En ach, na een maandje temperaturen boven de 25 graden, kan je een regenbui wel verdragen. Niet? Een dagje later mochten we trouwens alweer ontwaken onder een stralende blauwe hemel. Ons hoor je niet klagen!

Over aardbevingen, orkanen en synchrotrons

Klik hier om het volledige album te bekijken.

Wie zich afvraagt of er ook gewerkt wordt in Canada, mag op beide oren slapen. Terwijl Seel
de voorbije week op zoek ging naar de leukste werkplekjes, trok Jelle al een eerste keer de grens over richting Brookhaven National Laboratory in New York. Het plan: enkele nachtjes elektronen versnellen om de wonderen van de nano-wereld te ontrafelen. Een aardbeving en orkaan beslisten er evenwel anders over...

Nog vóór Jelle goed en wel voet aan wal had gezet op Long Island werd al duidelijk dat het een uiterst avontuurlijke onderzoekscampagne zou worden. Een aardbeving van 5.9 op de schaal van Richter bracht de George Washington brug wat plezierig aan het wiebelen tijdens de oversteek. De beving was echter niet van die aard om een team gemotiveerde wetenschappers te weerhouden hun experimenten op te starten in het Brookhaven National Laboratory. Alles verliep vlekkeloos... tot plots het bericht kwam dat orkaan Irene ook over New York zou razen. Onder het ontegensprekelijke Amerikaanse credo "safety first" besliste de staf om de hoogste alarmfase af te kondigen: de deeltjesversneller zou uit voorzorg worden stilgelegd en het personeel werd aangemaand om vanaf zaterdagmiddag te schuilen in de bunker. Wie zijn enthousiasme niet kon bedwingen en tegen het advies in wou blijven werken, werd vriendelijk verzocht om zijn SIN-nummer (zoals ons rijksregisternummer) op zijn voorhoofd te noteren. "Zo verloopt alles vlot en ordentelijk tijdens het identificeren van Irene's slachtoffers." Slik.

Het einde van de storm afwachten viel te overwegen, maar het vooruitzicht naar een etmaal memory en pictionary spelen in een bunker met 'Big Bang Theory'-personages deed hen al snel naar de autosleutels grijpen. Na overleg met de IBM-groep werd daarom beslist om de experimenten voorlopig stop te zetten en terug te keren richting Canada. Simpel plan, ware het niet dat tienduizenden Amerikanen hetzelfde idee hadden. Bruggen zouden tegen het middaguur afgesloten worden voor alle verkeer. Er zat dus niets anders op dan na een nachtje hard labeur - en de laatste cruciale data uit de versneller knijpen - alsnog in de auto te stappen. Een dolle rit door wind en regen bracht Jelle omstreeks 17u opnieuw in het veilige én zonovergoten Montréal. De experimenten... die zetten ze in november verder.

Road Trippin’ with my two favorite allies



Klik hier om het volledige album te bekijken.

Geen minuut te vroeg zijn ze aangekomen en veel te snel zijn ze opnieuw vertrokken. Na een week vol administratie en een huizenjacht om snel te vergeten, was de komst van Silke en Annelies (voortaan Sil en Wyzzie genaamd) een godsgeschenk. Eindelijk konden we onze nieuwe omgeving verkennen. En hoe… !

De uren voor hun aankomst voorspelden nochtans niet veel goeds. We hadden gehoopt alle administratie af te ronden tegen de tijd dat de eerst bezoekers aankwamen, maar dat was buiten de dienst RAMQ (Régie de l’Assurance Maladie du Québec) gerekend. Daar wisten ze ons doodleuk te vertellen dat ze niets voor ons konden doen. Er stond een fout op het werkvisum van Jelle waardoor ze geen enkel document konden afleveren. Terug naar afzender dus. Al een geluk dat we die dag toch een trip naar de luchthaven gepland hadden én dat we een welkomstbord voor Sil en Wyzzie in de hand hadden. Het was blijkbaar een duidelijk teken dat we niet van plan waren om lang in de rij te wachten. Een half uurtje later waagden we ons al aan een vreugdedansje in de aankomsthal. Voortaan hield niets ons nog tegen om zorgeloos te genieten van een jaartje abroad!

Een eerste kennismaking met onze nieuwe omgeving was vakkundig uitgedokterd door onze eerste bezoekers. De reisroute zou starten in Montréal, om nadien via Ottawa verder te trekken naar de ongerepte natuur in het Algonquin National Park, de Thousand Islands en Wasaga Beach. Een weekje later keren we via Toronto op onze stappen terug. Na een rustpauze in Montréal, trekken we nadien nog even verder richting Québec, om de trip in schoonheid af te sluiten in onze eigen thuishaven Montréal. Kortom, een ideale mix van natuur, avontuur en stadscultuur!

Wie de pirogirls een beetje kent, weet echter dat je geen beknopt verslag kan maken van zo’n tocht. Lezers met weinig tijd bekijken dus maar beter het fotoalbum en onthouden dat de twee voorbije weken gedomineerd werden door veel te lekker eten, opgeblazen slaapzakken, onvergetelijke zonsondergangen, stinkende zwart-witte poesjes, verbrande kuiten en 1000 negers die op je lip komen lopen. Het overgrote deel van de tocht hebben we met een huurauto afgelegd. Een kleiner – en misschien wel het allermooiste – stuk hebben we op het water (in een raftboat en op een ferry) en in de lucht (met een watervliegtuig) overbrugd.

Blijf je op je honger zitten na het lezen van dit beknopt verslag? Neem dan alvast iets te drinken, want hier volgt een overzicht van onze dagboekfragmenten.