 |
| Klik hier om het volledige album te bekijken. |
De uren voor hun aankomst voorspelden nochtans niet veel goeds. We hadden gehoopt alle administratie af te ronden tegen de tijd dat de eerst bezoekers aankwamen, maar dat was buiten de dienst RAMQ (Régie de l’Assurance Maladie du Québec) gerekend. Daar wisten ze ons doodleuk te vertellen dat ze niets voor ons konden doen. Er stond een fout op het werkvisum van Jelle waardoor ze geen enkel document konden afleveren. Terug naar afzender dus. Al een geluk dat we die dag toch een trip naar de luchthaven gepland hadden én dat we een welkomstbord voor Sil en Wyzzie in de hand hadden. Het was blijkbaar een duidelijk teken dat we niet van plan waren om lang in de rij te wachten. Een half uurtje later waagden we ons al aan een vreugdedansje in de aankomsthal. Voortaan hield niets ons nog tegen om zorgeloos te genieten van een jaartje abroad!
Een eerste kennismaking met onze nieuwe omgeving was vakkundig uitgedokterd door onze eerste bezoekers. De reisroute zou starten in Montréal, om nadien via Ottawa verder te trekken naar de ongerepte natuur in het Algonquin National Park, de Thousand Islands en Wasaga Beach. Een weekje later keren we via Toronto op onze stappen terug. Na een rustpauze in Montréal, trekken we nadien nog even verder richting Québec, om de trip in schoonheid af te sluiten in onze eigen thuishaven Montréal. Kortom, een ideale mix van natuur, avontuur en stadscultuur!
Wie de pirogirls een beetje kent, weet echter dat je geen beknopt verslag kan maken van zo’n tocht. Lezers met weinig tijd bekijken dus maar beter het fotoalbum en onthouden dat de twee voorbije weken gedomineerd werden door veel te lekker eten, opgeblazen slaapzakken, onvergetelijke zonsondergangen, stinkende zwart-witte poesjes, verbrande kuiten en 1000 negers die op je lip komen lopen. Het overgrote deel van de tocht hebben we met een huurauto afgelegd. Een kleiner – en misschien wel het allermooiste – stuk hebben we op het water (in een raftboat en op een ferry) en in de lucht (met een watervliegtuig) overbrugd.
Blijf je op je honger zitten na het lezen van dit beknopt verslag? Neem dan alvast iets te drinken, want hier volgt een overzicht van onze dagboekfragmenten.
Zaterdag 30/07 - Montréal
Zaterdag 30/07 - Montréal
Jetlag wegwerken? Pure tijdverspilling! Laat Wyzzie 15 minuutjes dutten, geef Sil een goed bord spaghetti, laat eerstgenoemde een slaapzak opblazen (“want zo moet het, mijn collega heeft het mij aangeraden”) en dan kan je vertrekken naar wat één van de grootste straatevenementen ter wereld wordt genoemd. In het plaatselijke metrokrantje maakte men al dagenlang reclame voor het Mascara Drag Queen Festival, volgens kenners le plus grand spectacle de drags à ciel ouvert. Beeld je duizenden jongens in die - verkleed of niet, dat was niet altijd duidelijk – hun vrouwelijkste kantje bovenhalen, en dan weet je waarom Jelle de voorkeur gaf aan de finale van een landencompetitie vol vuurwerkspektakel later die dag. Tienduizenden inwoners hadden al lang voor het vallen van de avond een plaatsje versierd langs de Pont Jacques Quartier. Mooie locatie en verzorgde show, maar wij waren toch net dat ietsje meer onder de indruk van de massa volk die je voor zo’n evenement op de been krijgt. En dat al twee maanden lang, elke woensdag- en zaterdagavond. Zesvaksrijbanen worden voor deze gelegenheid zelfs gewoonweg afgesloten. En dan durven wij klagen als het centrum van Kortrijk eens een weekend autovrij wordt gemaakt. Tsss..
Zondag 31/07 - Montréal
Na een heerlijk lang ontbijt in onze tuin (met vers stokbrood en nutella!) maken we ons klaar voor een wandeltocht door Vieux Montréal. De woningen, straatartiesten, katholieke kerken (waar oa Céline Dion haar ja-woord gaf) en gezellige pleintjes doen ons meer dan eens denken aan de Parijse binnenstad. Hoewel de voetjes het wat laten afweten, vinden we na de middag de moed om nog even verder te wandelen naar Quartier Latin, waar dat weekend het festival juste pour rire plaatsvindt. De stand-up comedy shows laten we wegens een onverstaanbaar dialect links liggen, maar het straattheater laat ons wel meer dan eens halt houden. Om de dag in schoonheid af te sluiten, vullen we onze buikjes met een overheerlijk Mexicaans etentje in de hipste buurt van Montréal. Uiterst goedkoop bovendien, al kan dat te maken hebben met het feit dat we tot op één dollarcent nauwkeurig betaalden, zonder rekening te houden met de tips. Oeps!
Maandag 01/08 – Montréal
De eerste werkdag voor Jelle betekent voor de drie meiden een voorbereidingsdag op een road trip door Oost-Canada. Na een plundertocht in de Provigo (hierover meer in een volgend blogbericht), een laatste administratieve kwelling bij de RAMQ en een internetzoektocht naar huurauto’s, maken we alles in gereedheid om te vertrekken. Pirogewijs vraagt de vooravond van zo’n tocht voldoende eten op tafel en dus beginnen we rijkelijk vroeg met een uitgebreide apero vol bbq-hapjes.
Dinsdag 02/08 – Ottawa
Tegen iets na 8u maken we onze opwachting bij het verhuurbedrijf Globe. Ondanks een poging van Wyzzie om een soldenprijsje af te dwingen en een leugentje over een Belgische Gold Card verzekering beslissen we toch maar om op veilig te spelen. Eenmaal in de auto lijken de taken al snel verdeeld: Wyzzie lijkt het meest geschikt als chauffeur, Sil kan als de beste instructies geven als co-piloot en Seel zorgt ondertussen – niet onbelangrijk – voor het beleggen van de broodjes en het tijdig aanleveren van chips ahoy of ritz-koeken. De autoritten blijken overigens een ideaal moment om de reisgidsen door te nemen op zoek naar interessante weetjes over de volgende stopplaats. Een perfect team, als je’t mij vraagt! Een vlotte rit laat ons tegen de middag alvast kennismaken met onze eerste stopplaats, Ottawa. Je zou het de stad op het eerste gezicht niet nageven, maar dit is wel degelijk de hoofdstad van Canada. Een wandeling voert ons langs een gigantisch sluizencomplex, mooie stadsparken en talrijke musea. Dat de Britse tradities hier in ere worden gehouden, merk je aan de dagelijkse changing of the guard en een licht-en geluidsshow tegen de gevel van het parlementsgebouw. Het plan om die nacht in een echte gevangenis te slapen, laten we varen zodra we de prijs zien. Afzetters! Geef ons maar een motel langs de weg, waar we onze derde man gratis binnensmokkelen. Wie weet belanden we wel gratis in de gevangenis als iemand dit ontdekt!
Woensdag 03/08 – Algonquin National Park + Thousand Islands
Voor dag en dauw vertrekken we op wat een prachtige dag natuur zou moeten worden. De rit voert ons al snel door ongerepte stukken natuur richting Egonville, een uiterst charmant dorpje waar de tijd precies is blijven stilstaan. Er wonen amper 1300 mensen en de helft daarvan verzamelt wellicht dagelijks rond een open vuurtje in een of andere voortuin. Kan het nog gezelliger?! Ons eigen kampeeravontuur moeten we evenwel laten voor wat het is, want tegen de middag trekt een dreigend onweer over Algonquin. De parkwachters voorspellen weinig beterschap, waardoor we besluiten om het park te doorkruisen met de auto. Jammer, vooral voor Wyzzie, want ze wou nog zo graag beestjes zien. “Als het even kan, dan nog het liefst een zwarte beer, meneer.” Eenmaal uit het park lijkt het alsof we het natuurspektakel voor die dag achter de rug hebben. We trekken richting Parry Sound, met als enige doel er een goedkope slaapplaats en lekker avondmaal te versieren. Niemand had gedacht dat we amper een kwartier na aankomst in een watervliegtuig zouden vertoeven boven de Thousand Islands. Een zotte kronkel, totaal onvoorbereid, maar o zo adembenemend mooi. Zoveel schoonheid kan je onmogelijk op foto vastleggen, dit moet je gewoon gezien hebben! Napraten over de pracht van de natuur en de riante villa’s van eilandbewoners doen we bij een heerlijk mosselgerechtje. En omdat geen van ons drieën al de slaap kan vatten na zoveel avontuur besluiten we zelfs om nog even verder te rijden. Als we dan ook nog eens getuige mogen zijn van een adembenemende zonsondergang, kan onze dag niet meer stuk. Of toch? Een vuil motel wordt de spelbreker. Na een grondige inspectie van de lakens blijkt dat ze niet vers zijn. Maar ’t is goedkoop… en de dag erna plannen we toch een dagje rust, dus hé, we overleven dit wel!
Donderdag 04/08 – Wasaga Beach + Barrie
Zoals voorspeld hebben we maar weinig geslapen deze nacht, maar dat deert ons niet. We ontwaken onder een stralende zon en dat is al reden genoeg om zo snel mogelijk de auto in te laden voor een dagje zon. In de voormiddag brengen we een bezoekje aan de plaatselijke Indianenstam Sainte-Marie Among the Hurons. We leren er onder meer met een veer schrijven en proberen een indiaan om te kopen om voor ons een lepel uit hout te snijden. Dat blijkt niet te lukken, dus doen we maar waar we echt goed in zijn: strandzitten op Wasaga Beach, dikke Amerikanen aanstaren en ongestoord commentaar geven. Plezier schuilt soms in kleine dingen! “En in eten”, zou Wyzzie er onmiddellijk aan toevoegen. Tradities zijn er om onderhouden te worden, dus gaan we ook vandaag op zoek naar een heerlijk visrestaurantje in het dorpje Barrie. Red Sniper blijkt the catch of the day, en dat zullen onze buikjes niet snel vergeten. Delicious! Die nacht slapen we in een King size bed waar je je partner amper kan terugvinden. Zo groot, dat hebben we nog nooit gezien. Dat er ook een zwembad aanwezig is in het hotel, wordt enkel op luid applaus onthaald door onze verbrande kuiten en armen! Ons enthousiasme verbergen we echter tot op de kamer, want ook hier hebben we onze derde man binnengesmokkeld via een achterpoortje. We worden stilaan pro’s!
Vrijdag 05/08 – Toronto
Bij het binnenrijden van de stad Toronto word je al onmiddellijk overdonderd door de vijf hoogste wolkenkrabbers van Canada. Het herkenningsteken van de stad, de CN tower, is overigens de hoogste, vrijstaande toren ter wereld. Sil en Wyzzie zijn maar matig onder de indruk. Zij zijn Amerikaanse steden als Las Vegas, Chicago en San Francisco gewoon, maar voor Seel gaat een nieuwe wereld open. Hoge gebouwen, reuzegrote reclamepanelen, China town, …. Hier voel je je pas écht klein duimpje! Een heerlijke picknick met lekkers uit de St. Lawrence Market geeft ons alvast voldoende kracht om een fikse stadswandeling te maken. En zoals de echte zakenlui uit Toronto schuiven ook wij graag aan voor een wijntje op het vrijdagse after-work terras. Toeristen? Wij? Helemaal niet!
Zaterdag 06/08 – Toronto
We hadden gisteren al even gepiept door de ramen, maar vandaag nemen we echt uitgebreid de tijd om het Eaton Toronto Shopping Centre te verkennen. Wekelijks bezoeken zowat 1 miljoen mensen het winkelparadijs. En daar mogen ze vandaag drie kleine Belgen aan toevoegen. Zoals het een echte shopaholic betaamt, nemen we ’s middags zelfs amper de tijd om te lunchen. We moeten nog veel zien, en veel kopen. Het dagje slenteren tussen winkels sluiten we af met een verfrissende pauze aan de haven, een heerlijk etentje bij Marcel én een drink in een lokale pub. Sil en Wyzzie stellen hun mening over de stad al gauw bij: Toronto mag er best wel wezen!
Zondag 07/08 – Montréal
Hoewel het al 10 uur is als we in de auto stappen, lijkt het alsof het nog midden in de nacht is. De hemel ziet zwart van de wolken. Perfecte timing voor een lange dag on the road. Via de mooie appelroute en een gratis overzet met de ferry komen we langzaam maar zeker opnieuw op vertrouwd terrein terecht: Montréal.
Maandag 08/08 – Montréal
De zon is al vroeg van de partij en dus staan we samen met Jelle op. Tegen de tijd dat hij naar het werk vertrekt, zijn Sil en Wyzzie al aardig in de weer om een heerlijke picknick klaar te maken. Een boekje lezen op de top van de Mont Royal, wat zonnebaden en eigenwijze oudjes achtervolgen, meer moet dat niet zijn na een eerste week road trippen. Tegen 16u keren we al terug huiswaarts, want dan krijgen we hoog bezoek van Lien, Sven en Ewardje. Het lijkt wel alsof we op een zwoele zomeravond in België zitten. Het thuisgevoel is levendig aanwezig, zelfs bij kleine Eward die al onmiddellijk vriendschap sluit met Rudolph, the red nosed reindeer. Of is het nu toch een hond? Of een paard?
Dinsdag 09/08 – Québec
Een drie uur durende rit brengt ons naar het centrum van Vieux Québec. Zonder twijfel is dit de meest Franse stad van Canada. Je waant je in Montmartre als je door de gezellige straatjes, kunstenaarsdorpjes en pleintjes vol straatartiesten loopt. Een kaasbordje met een goed glas wijn, lijkt ons vanzelfsprekend in deze Franse omgeving. Na een stadswandeling en een etentje in de uitgaansbuurt, merken we echter dat we vergeten zijn om foto’s te nemen van al dat moois. Een nachtelijke sightseeing vanuit de auto moet de schade herstellen. De slappelachmomenten zorgen evenwel voor wazig beeldmateriaal. Onze excuses..
Woensdag 10/08 – Valcartier
Een dagje actie en spektakel op wild water, hier hadden we lang naar uitgekeken! De weergoden dachten er evenwel anders over, want onze raftactiviteit leek –letterlijk en figuurlijk – in het water te vallen. De ochtend was grijs en nat, de rioleringen hadden die nacht heel wat water te verduren gekregen en wij.. wij stonden klaar in ons bikini’tje om ons in koud water te begeven. Chips ahoy, frutella’s en ritz-koeken zijn op dat moment je enige troost, geloof me! In de hoop onze activiteit om te ruilen voor een relaxerend dagje in het plaatselijke spa resort, trekken we toch richting Valcartier. Bij aankomst merken we tot onze grote spijt dat de raftcrew er ongelooflijk veel zin in heeft om ons te ‘dopen’ in de St Lawrence river. Meer zelfs, de stroming is volgens hen op z’n best na zo’n heftig onweernachtje. Volgzaam als we zijn, trekken we zonder protest een thermisch pak aan en nodigen twee vrienden uit Philadelphia uit om onze boot te vervolledigen. “We doen alles, maar we willen niet in het water vallen”, was onze enige afspraak. Eerste activiteit: “Zwem twintig meter verder en kruip in de boot”. Lap, daar ging onze poging om relatief droog terug huiswaarts te keren. Het water leek echter helemaal niet koud, het was gestopt met regenen en we hadden een overdreven leuke instructeur. Reden genoeg om er volledig voor te gaan. Forward! Power! Hold the boat! We zijn ondertussen volledig volleerd in het opvolgen van raftcommando’s. We hebben onze boot zelfs behoorlijk vlot door de verschillende afdalingen gestuurd en een heuse cliff dive ondernomen. Enkel één keer liep het fout: Seel flipte twee meter uit de boot om nadien – zonder paddle – terug in de boot neer te ploffen, Wyzzie was ondertussen meermaals kopje onder geweest, had het reddingstouw gemist en moest enkele tientallen meters verder opgevist worden door de kajakkers. En Sil, die bleef als enige trouw commando’s opvolgen van de instructeur. Saai? Nee hoor, een tijdje later mocht ook zij ondervinden hoe het voelt om even uit de boot te vliegen. Met een brede glimlach op het gezicht hebben we achteraf nog lang nagepraat in de jacuzzi van de raftclub. Dat we dit bijna afgezegd hadden… We hadden het onszelf nooit vergeven.
Donderdag 11/08 – Montmorrency + Ile d’ Orleans
Na een zalig dutje maken we al vroeg onze opwachting bij de watervallen aan het Parc de la Chute Montmorrency. Hoewel deze watervallen 30 meter hoger zijn dan de Niagara Falls zijn hier maar weinig toeristen te bespeuren. Na een zotte klim naar de top van de waterval, is het tijd om verder te trekken naar het Ile d’Orleans. Het eiland staat vol met vakantiehuisjes van rijke Canadezen, afgewisseld met boerderijtjes waar je nog écht verse producten kan kopen. Met een pakje aardbeien en overheerlijke framboosjes zetten we de terugtocht in richting Montréal. We sluiten de avond af met een blitsbezoek aan de plaatselijke Ikea. Hierover lees je meer in een volgend bericht.
Vrijdag 12/08 – Montréal
Vrijdag 12/08 – Montréal
Wat opnieuw een rustdag moest worden op de Mont Royal, viel een beetje tegen. De wolken belemmerden onze zonneactiviteit, waardoor we iets vroeger dan voorzien vertrekken op een wandeling naar de Chalet du Mont Royal en het Parc Olympic. Na een halve kip met frietjes wagen we ons die avond nog aan een avondwandeling door de uitgaansbuurt van Montréal. We eindigen de dag op één van de grootste en – tot dusver – meest gezellige terrasjes van de stad.
Zaterdag 13/08 – Montréal
Stralend blauwe hemel, mooie zon en fietsen die je gratis (!) kan huren. Meer heeft een mens niet nodig om er –alweer- een onvergetelijk dagje van te maken. Proviand inslaan doen we op de markt Jean Talon, waarna we ons via een mooie fietsroute begeven naar het Parc Jean Drapeau. Om tot bij het strand te komen, moet je zelfs even op een formule 1-circuit fietsen. Dit vraagt toch om een sprintje, niet? Het strand zelf toont aardig wat gelijkenissen met de blaarmeersen in Gent, zij het dan ietsje kleiner en zonder glijbanen, maar minstens even gezellig. Van sporten krijg je evenwel honger en piro kennende storten we ons opnieuw veel te enthousiast op de aperitiefhapjes. Resultaat: ons laatste avondmaal in een deftig restaurant ruilen we voor een drink op een terrasje, want niemand heeft nog honger.
Zondag 14/08 – Montréal
Sil en Wyzzie hebben vandaag maar één doel voor ogen: voldoende eten zodat ze geen honger lijden op het vliegtuig! Na een korte wandeling in het Parc Lafontaine belanden we in een gezellige bistro waar we voor belachelijk weinig geld zelfs een driegangenmenu voorgeschoteld krijgen. Het is tevens de eerste keer dat we kennismaken met het ‘apportez votre vin’-principe. Omdat de vergunningen om alcohol te schenken behoorlijk duur zijn, mag je in zowat elk restaurant in Montréal zelf je flesje wijn meebrengen. Goedkoop, en vooral grappig om iedereen met een fles wijn op straat te zien lopen! De klok tikt echter verder en voor we het goed en wel beseffen is het tijd om een taxi te bellen. Wat volgt is een emotioneel afscheid dat Sil en Wyzzie maar al te graag nog eens overdoen, want amper 10 minuten na vertrek staan ze al opnieuw aan de deur. Ze waren hun usb-stick met foto’s vergeten! Al een geluk dat mijn tranen net gedroogd waren…
