Als we de reisgidsen mogen geloven, betekent Oost-Canada: verblijven in blokhutten aan het water, kanoën op ongerepte rivieren, vissen in kristalheldere wateren, kamperen in nationale parken en het tegen zwarte beren beveiligen van proviand. Que faire? Er een jaartje gaan wonen om uit te zoeken of al die clichés wel kloppen! Onze thuishaven wordt Montréal, waar zomers heet zijn en winters barkoud. Draai je uurwerk zes uur achteruit, drink een tas ahornsiroop en reis met ons mee op deze blog.. Een reactie nalaten kan via seynhaeveseel@gmail.com of demeulemeester.jelle@gmail.com.

woensdag 30 mei 2012

Pitsstop in Mtl


Klik hier om het volledige album te bekijken.
Here are the keys. Parking lot 14.’ Veel meer info kregen Saartje en Brecht niet toen ze hun huurauto ophaalden in hartje Manhattan. Stress ten top, maar dat kon de pret niet deren. Na een fantastisch verblijf in de Big Apple maakten ze maar al te graag een ommetoer richting Montreal om ons te plezieren met een bezoekje, een barbecue, een pintje, nog een pintje, en ijsjes, veel ijsjes..

Brecht verdient alvast een medaille voor durf en stressbestendigheid, want niet iedereen doet het hem na om zich een weg te banen tussen de yellow cabs in Fifth Avenue en Broadway. Gelukkig straalt de Interstate 87 richting Montreal met zijn vrolijke bochtjes doorheen de Adirondack en Catskill Mountains niets dan rust uit, zodat het tweetal toch enigszins onbezweet hun intrede kon maken in onze thuishaven.

De laatste dagen van hun verblijf overzee waagden ze zich onder meer nog aan een klim op de Mont Royal, zalig nietsnutten aan het Lac aux Castors, pootjebaden in PN d’ Oka, een voettocht richting Vieux Montreal en een avondwandeling onder begeleiding van betogende studenten in onze wijk Le Plateau. Of Achilles zijn mama en papa gemist heeft, valt te betwijfelen. Er wachten hem immers een pak wehebbenjegemist-cadeautjes uit New York en Montreal.

Blogarchief