 |
| Klik hier om het volledige album te bekijken. |
Het lijkt alsof ze gisteren nog met de auto wegreden, maar het bezoek van Lien, Sven en Eward dateert al van ruim een maand geleden. Waarom dan zo lang wachten om een bericht op de blog te plaatsen? Simpel, het fototransport liet even op zich wachten. Maar dat maken we nu meer dan goed!
Een half uurtje na hun aankomst kon je ons huisje nog nauwelijks herkennen. Sven bleef maar valiezen binnensmokkelen. De een al wat groter en zwaarder dan de ander en daar konden we maar één schuldige voor aanwijzen: kleine Eward! Gewapend met een reisbedje, opplooibare stoel, buggy en een tas vol speelgoed hadden ze drie weken lang de mooiste plekjes van Oost-Canada opgezocht. Tijd om even uit te rusten dus... Montréal leek een perfecte afsluiter voor de familie Cottenie en een ideaal verzetje voor Seel die de boel op dat moment alleen draaiende hield (Jelle zat toen in NY, nvdr.)
De jongste telg had alvast weinig moeite om zich aan te passen aan zijn zoveelste nieuwe omgeving. In een mum van tijd had hij zijn speelterrein afgebakend met fruitpaphandjes. Hier had hij de ruimte om eens echt ‘wild’ te gaan, en dat moest je hem geen twee keer zeggen. Na het verorberen van een kleine verjaardagstaart besloten we om die middag nog even richting Downtown Montreal te trekken. Het plan om een kort wandeltochtje te maken, draaide uiteindelijk uit in urenlang wandelplezier gevolgd door een Bourgondische maaltijd met La Chouffe-bier voor de jarige Sven! De dag nadien beklommen we de Mont Royal, genoten we van een heerlijk lange picknick in het zonnetje en maakten de avonturiers alles in gereedheid voor de terugvlucht.
Dat we vanaf dat moment voor lange tijd geen bezoek meer zouden krijgen, zorgde voor kleine traantjes bij het vertrek. Maar gelukkig zijn we die traantjes ondertussen al lang vergeten. We missen het belgenland nog lang niet...
